در قسمت دوم، شفافیت را به عنوان یکی از ارزشهای کلیدی کانبان معرفی کردیم و در ادامه به سه مورد از شش تجربهی اصلی کانبان پرداختیم که با این ارزش در ارتباطند.
در این بخش به سراغ یک ارزش کلیدی دیگر در کانبان خواهیم رفت: توازن (Balance)
توازن موضوع عجیبی است؛ از وجودش لذت میبریم اما شیوهی دستیابی به آن اغلب با الگوهای پیشساختهی ذهنی ما در تناقض است. کانبان از محدود کردن کار در جریان به عنوان ابزاری برای تحقق این ارزش بهره میبرد. بنابراین، توازن با دومین تجربهی اصلی کانبان در ارتباط است:
تجربهی اصلی ۲: کار در جریان را محدود کنید (Limit work-in-progress)
معمولاً روی تابلوهای کانبان، سقف WIP هر ستون کاری، بالای آن ستون نوشته میشود. این عدد، نشاندهندهی حداکثر اقلامی است که میتوان در این بخش قرار داد و تا زمانی که اقلام موجود در ستون موردنظر تکمیل نشده و به ستون بعد منتقل نشدهاند، نباید قلم کاری جدیدی به این ستون اضافه شود.
با انجام هر قلم، تیکت مربوط به آن به سمت ستون بعد حرکت میکند و جای یک تیکت خالی میشود که نشاندهندهی وجود ظرفیت خالی است و به این ترتیب میتوان یک تیکت را از ستون قبلی به این ستون منتقل کرد.
به این ترتیب با محدود کردن کار در جریان روی تابلوی کانبان، تضمین میشود که میزان کار فراتر از ظرفیت تیم نخواهد بود. این یعنی گامهای مهمی برداشتهایم تا مانع از تحمیل کار بیش از حد به افراد شویم که به بهرهوری پایین منجر میشود. محدود کردن کار در جریان یک مزیت دیگر نیز دارد: به دلیل تمرکز بیشتر، کیفیت بهبود مییابد. به علاوه، هرچه تعداد اقلام کمتری در هر بخش از فرایند وجود داشته باشد، کار سریعتر تمام میشود و بازخورد نیز سریعتر حاصل میشود.
اگر سقف کار در جریان به اشتباه بیشتر از ظرفیت تیم تعیین شود، بسیاری از اقلام کاری مدتها انجام نشده باقی میمانند و اعتبار خود را از دست میدهند. اگر سقف کار در جریان به اشتباه کمتر از ظرفیت تیم تعیین شود، کار برای مدت زمانی متوقف میشود و بخشهای بعدی سیستم دچار کمبود میشوند.
هدف از این تجربهی کانبان، کمک به شکلگیری مکانیزمهای بازخورد و ایجاد محرکی برای بهبود سیستم است. به این ترتیب، باقی ماندن تعدادی از کارها روی تابلوی کانبان، سیگنالی حاکی از وجود مشکل محسوب میشود و از آنجایی که تا به اتمام رسیدن این کارها، امکان شروع کار جدید وجود ندارد، حرکتی جمعی برای رفع مشکل آغاز خواهد شد.
متاسفانه در تیمهای نرمافزاری چرخهی معیوبی وجود دارد ناشی از این تفکر اشتباه که بایستی نیروی کار را به طور مداوم مشغول نگه داشت. با این طرز فکر، وقتی کاری متوقف میشود، به جای تلاش برای رفع مشکل، بخش دیگری از کار شروع میشود و این موضوع میزان کار در جریان را در سیستم افزایش میدهد. کار در جریان بیشتر، زمان انتشار را طولانیتر میکند و به نوعی به تشدید مشکل منجر میشود.
بنابراین تأکید کانبان بر محدود کردن کار در جریان، تلاشی است برای سرعت بخشیدن به تحویل کار، کاهش دوبارهکاریها و افزایش کیفیت انتشار.
گزیده:
یکی از تأثیرات مهم سیستمهای کششی آن است که کار در جریان را تا سقف مورد توافق، محدود میکنند و به این ترتیب سیستم را به تحقق اهداف تعیینشده هدایت میکنند.
دیوید جِی. اندرسون
گروه متدهای چابک:
برای عضویت در گروه متدهای چابک، از این آدرس استفاده نمایید.
مفاهیم زیربنایی کانبان (۴)- حلقههای بازخورد را طراحی و اجرا کنید | سُماموس
۱۴ مهر ۱۳۹۶ در ۱۱:۰۷[…] بخش بعدی […]
مفاهیم زیربنایی کانبان (۶)- با همکاریِ هم پیشرفت کنید، با بهرهگیری از تجربیات رشد کنید | سُماموس
۲۷ مهر ۱۳۹۶ در ۱۶:۴۱[…] بخش قبلی […]