امروز ایمیلی از دانشکده دریافت کردم که نوشته بود قرار است نام دانشکده از “مهندسی برق و کامپیوتر” به “مهندسی برق و نرم افزار” تغییر پیدا کند.
The School is considering a proposal to change the name of the Department to “Electrical and Software Engineering” to recognize the strong growth of the Software Engineering programs.
برای گام نخست، حرکت مبارکی است؛ امیدوارم به زودی نام دانشکده به “مهندسی نرم افزار و برق” تغییر داده شود. 🙂 البته ایدهآل این است که دانشکده “مهندسی نرمافزار” کلا مستقل گردد. امیدوارم تا پایان تحصیلم این اتفاق مهم روی دهد. 🙂 اینها برای شوخی و آمدن لبخند به لبانتان نوشتم. خیلی مهم نیست که اسم چه باشد، مهم رسم است! اما مهمترین پیام این تغییر همان عبارت “strong growth” است که در متن ایمیل آمده است.
گزیده:
اگر شاعر میبودم احتمالا چنین شعری برای نرمافزار میگفتم؛ با اجازه استاد محمدرضا عبدالملکیان. جاهایی از شعر که تغییر یافته، پررنگ شده است.
من از دوردست ها آمدهام ،
از مزارع برنج،
از باغهای چایی،
و از سرزمینی که آسمانش تنها دو پیراهن دارد ;
روزها آبی می پوشد ٬
و شبها پیراهنی بلند
که تاب می خورد در رقص هزار و یک ستاره ی روشن . . .
…
باورم کن که نرمافزار در من طغیان یگانگی است ٬
و حماسه ی دوست داشتن،
من دیگر گونه دوست می دارم ٬
….
در چشم انداز هر کجای طبیعت
تو را می بینم !
در چشمه ، در رود
در دریا ، در گل
در درخت ، در جنگل
در دره ، در دشت
در کوه . . .
با اینهمه هنوز در تو حیرانم !
که تمامی عشقی در یک وجود ٬
و تمامی آرزویی در یک لباس . . .
دیدگاهتان را بنویسید