به دلیل بیماری کرونا (کووید-۱۹) همه‌ی شرکت‌ها تعطیل شدند، کارمندان به خانه رفتند و کار از خانه رویه عادی زندگی شد. این قوی سیاه تبعات عجیب و غریبی بر کل دنیا داشت از جمله تیم‌های توسعه‌ی نرم‌افزار. در اینجا می‌خواهم خاطره‌ای را تعریف کنم که هم آموزنده هست و هم بامزه.
چند وقت پیش با یکی از دوستانم به نام حسین صحبت می‌کردم که در تیم‌شان با اسکرام کار می‌کنند. نمی‌دانم چه شد که صحبت به دیلی اسکرام رسید. حسین توضیح داد که اعضای تیم‌شان هر روز صبح در گروهی که شرکت برای تیم آنها در ابزار تیمز مایکروسافت ساخته است، یک پیام ارسال می‌کنند و می‌گویند که دیروز چه کرده‌اند، امروز چه می‌کنند و موانع و مشکلات‌شان چیست. نکته جالب هم این بود که در یک ساعت ثابت و مقرر هم این کار انجام نمی‌شد؛ مثلا یکی ساعت ۸:۳۰ می‌فرستاد و یکی هم ساعت ۹:۳۰. حسین می‌گفت که بعضی روزها از رختخواب و با چشمانی خواب‌آلود “دیلی اسکرام” را برگزار می‌کرد!
خنده‌های حسین هم چاشنی توضیحات وی درباره‌ی روش اجرای دیلی اسکرام (اسکرام روزانه) تیم‌شان بود. این را هم بدانید که حسین هم اسکرام را به خوبی می‌دانست و هم عضو موثری در تیم بود. به عبارت ساده‌تر، این تغییر استراتژی 🙂 در اجرای اسکرام روزانه به خاطر ندانستن و بی‌تجربگی نبود. نوآوری در برگزاری اسکرام روزانه دلایل دیگری داشت که حسین هم کاملا به آنها واقف بود ولی متاسفانه امکان بیان آنها در اینجا وجود ندارد. 🙂
خنده‌ام گرفته بود و کمی هم سر به سر حسین گذاشتم. نکته جالب این بود که تیمی که حسین عضو آن بود، واقعا تیم خوبی بود و کارایی‌اش مثال‌زدنی.
همیشه با خودم فکر می‌کردم که بعضی تیم‌ها اسکرام کار می‌کنند و بعضی‌ها هم اسکرام‌وار! ولی تیم حسین قطعا اسکرام‌وار مدرن کار می‌کرد. 🙂
دیدگاهتان را بنویسید