ایا میتوانید این عبارت را بخوانید. اگر این طور است، پس میتوان همواره این گونه هم نوشت؟
شاد باشید و تندرست.
گزیده:
چشمها را باید شست، طور دیگر باید دید.
ایا میتوانید این عبارت را بخوانید. اگر این طور است، پس میتوان همواره این گونه هم نوشت؟
شاد باشید و تندرست.
گزیده:
چشمها را باید شست، طور دیگر باید دید.
شهروند دردمند
۲۴ بهمن ۱۳۹۰ در ۰۰:۰۰سلام
حال شما چطور است؟ خوبید؟
مشتاق دیدار! خیلی دلم برایتان تنگ شده است
و اما بعد …
به نظرم امکان جدانویسی حروف در زبان انگلیسی یک امکان کمنظیر برای ساخت سرنامها و ایجاد قدرت مانور بالا برای این زبان پدید آورده است که در زبانهایی همچون فارسی و عربی که پیوسته هستند، شاهد نیستیم.
اما اشکال اصلی این گونه نوشتن در زبان فارسی به نظرم، مثله کردن و قطعه قطعه کردن پیکرهی کلمات به حروفی است که زیبایی، رسایی و خوانایی اولیه را ندارند. اگر چه میتوان متن نوشته شدهی شما را خواند، اما دشواری خواندن این متن مثل دشواری حرکت با خودرو روی یک جادهی خاکی پردستانداز است به نسبت یک اتوبان که فقط با عبور چشم امکان خواندن کلمات پیوسته فراهم میشود.
حالا انگیزهی اصلی شما را از این گونه نوشتن نمیدانم ولی از علاقهی شدیدتان به نیمفاصله کاملاً آگاه هستم!
موفق و پیروز باشید
با تقدیم احترام و ارادت
——————————————
محمدآقای عزیزم، سلام
خدا را شکر خوبم. امیدوارم شما و خانواده هم خوب باشید.
همیشه از خواندن وبلاگتان لذت میبرم، با وجودی که با همه نظرات شما مؤافق نیستم، اما به سرسوزنی شک در صداقت گفتار شما ندارم. چهرهتان را تجسم میکنم وقتی که نوشتههاتان را میخوانم، این گونه بیشتر آنها را درک میکنم.
ماجرا از این جا آغاز شد که چند وقت پیش خدمت یکی از عزیزان و صاحبنظران هنرمند بودم. این ایده را مطرح کردند. برایم جالب آمد. با خود فکر کردم که اگر دگرگونه بنویسیم چه خواهد شد. چه به دست میآوریم و چه از دست میدهیم. چون در این زمینه صاحبنظر نیستم، نتوانستم به جمعبندی برسم. از این رو تصمیم گرفتم با این نوشته در وبلاگ نظر سایر دوستانم را جویا شوم.
از اظهار نظر شما هم خیلی سپاسگزارم. اگر از دید کارشناسی، اطلاع بیشتری به دست آوردید، لطفاً مرا هم مطلع فرمایید.
در مورد نیم فاصله هم که فرموده بودید، کلی خندیدم. حق با شماست، اعتقاد دارم یا ننویسیم یا اگر مینویسیم درست بنویسیم.
به امید دیدار
انشاءالله هر چه زودتر، دیدارها تازه گردد.
شاد باشید و تندرست
مهرداد
سام ناصری
۲۶ بهمن ۱۳۹۰ در ۰۰:۰۰من که گوشی ویندوز فون ۷ دارم دیگه در خوندن این نوع متن استاد شدم، بر اساس تجربه شخصی در مدت کوتاهی ماه هر کسی میتونه چشمش رو به این نوع نوشتن عادت بدهد.
* ویندوز فون ۷ متنهای فارسی رو مثل همین جمله گسسته نشان میده.
——————————
سلام؛
تجربه جالب توجهی بود.
سپاسگزارم.
مهرداد
پویا
۲۷ بهمن ۱۳۹۰ در ۰۰:۰۰من رو یاد استفاده از روشهای توصیه شده در طراحی و برنامه نویسی که نقش رسم الخط رو دارند، در مقابل روشهای من درآوردی می اندازد، اجزا همان اجزای همیشگی هستند در اینجا حروف و در نرم افزار ساختار های زبان و المانهایی مثل کلاسها، این نوشته خوانده می شود ولی به سختی و آن طراحی شاید کار کند اما به سختی و در باب نگهداری اش هم قصه همین است