یکی از پایه‌های فلسفه عمل‌گرایی این است که مسئولیت اقدامات خود را در مورد پیشرفت شغلی، یادگیری و آموزش، پروژه و کار روزانه بپذیرید. برنامه‌نویسان عملگرا (Pragmatic Programmers) مسئولیت حرفه‌ای خود را می‌پذیرند و از اعتراف به ناآگاهی یا اشتباه هراسی ندارند. بی‌شک این خوشایندترین جنبه برنامه‌نویسی نیست، اما شک نداشته باشید که اتفاقی است که همواره رخ می‌دهد حتی در بهترین پروژه‌ها. با وجود آزمون‌های جامع، مستندات باکیفیت و اتوماسیون یکپارچه، اشتباهات رخ می‌دهند. تحویل سیستم با تاخیر انجام می‌شود و مشکلات فنی پیش‌بینی‌نشده پیش می‌آید. این اتفاقات می‌افتند و تلاش ما بر این است که تا جایی که می‌توانیم با آنها حرفه‌ای برخورد کنیم. یعنی برخوردی صادقانه و سرراست (بی‌شیله پیله) با این موضوعات داشته باشیم. ما می‌توانیم به توانایی‌هایمان افتخار کنیم، اما باید به کاستی‌هایمان یعنی ناآگاهی، بی‌اطلاعی و اشتباهات خود نیز اعتراف کنیم و آنها را بپذیریم.
اعتماد تیم
یکی از مهم‌ترین موضوعات این است که تیم شما باید بتواند به شما اعتماد و تکیه کند وهمچنین شما نیز باید بتوانید روی آنها حساب کنید. بر اساس تحقیقات انجام‌شده، اعتماد در یک تیم برای افزایش خلاقیت و همکاری بین افراد کاملا ضروری و اساسی است. در یک محیط سالم مبتنی بر اعتماد می‌توانید با خیال راحت نظر خود را بیان کنید، ایده‌های خود را ارائه دهید و به اعضای تیم خود تکیه کنید و آنها نیز به نوبه خود می‌توانند به شما تکیه کنند. بدون اعتماد، …
مسئولیت‌پذیر باشید
معمولا ما به سختی مسئولیتی را می‌پذیریم. با پذیرش یک مسئولیت، شما متعهد می‌شوید تا بررسی و اطمینان پیدا کنید که کار به درستی انجام خواهد شود. اما لزوماً روی همه جنبه‌های آن کار کنترل مستقیم ندارید. هرچند باید نهایت تلاش خود را انجام دهید، ولی باید شرایط را برای رو به رو شدن با خطراتی که خارج از کنترل شماست نیز بررسی و تحلیل کنید. این حق مسلم شماست که مسئولیت کارهای غیرممکن، کارهای پرخطر یا کارهای با پیامدهای اخلاقی ناصواب را قبول نکنید. شما باید بر اساس ارزش‌ها و عقل و شعور خود تصمیم بگیرید.
منبع: کتاب برنامه‌نویس عملگرا (The Pragmatic Programmer)
گزیده:
بزرگترین نقطه ضعف، ترس از ضعیف به نظر رسیدن است.
جی.بی. باسوئیت
دیدگاهتان را بنویسید