ماجراهای پشت پرده

این‌ روزها با این که بسیار پرمشغله‌ام و وقت بسیار کمی دارم، با وجود سنگینی‌ کیف‌ دستی‌ام، به ناچار کتابی را در آن با خود هم‌سفر می‌کنم به امید آن که وقتی بیابم و چند صفحه‌ای از آن را بخوانم. یکی از این فرصت‌ها، زمانی است که درون خودرویی نشسته‌ای و در شلوغی شهر مورچه‌وار به سمت مقصد در حرکتی. مطالعه در خودرو چشمانم را به درد می‌آورد اما راضی نمی‌شوم که از کتاب دل بکنم.

دو هفته پیش خدمت استاد ارجمند، انسان فرهیخته، جناب آقای ابراهیم نقیب‌زاده مشایخ رسیده بودم و ایشان کتابی را که خود ترجمه کرده بودند به من هدیه دادند؛ چه هدیه گران‌بهایی. با خود گفتم که خواندن کتاب را می‌گذارم برای بعد، زمانی که فرصت کافی داشته باشم. شب وقتی به خانه برگشتم، کتاب را ورقی زدم و یکی دو صفحه از آن را سرسری خواندم. خواندن یکی‌دو صفحه همان و جذب کتاب شدن همان.

عنوان کتاب «ماجراهای پشت پرده، چگونه نهضت ضد فرهنگ دهه شصت به شکل‌گیری صنعت رایانه‌های شخصی انجامید؟» و نویسنده آن جان مارکاف از نویسندگان ارشد نیویورک تایمز و ناشر آن انجمن انفورماتیک ایران است.

در مقدمه کتاب می‌خوانیم:

«جرقه نخستین برای نوشتن این کتاب، چند سال پیش و در جریان یک‌شام خاطره‌انگیز بر روی قایقی در سواحل کالیفرنیا زده شد. آن شب، یک تجدید دیدار غیررسمی بین داگلاس انگلبرت، یکی از پیشگامان صنعت رایانه، و گروه کوچکی از کسانی بود که قبلاً با او همکاری کرده بودند. …

در خلال شام آن شب با انگلبرت متوجه شدم که علیرغم مطالعه زیادی که درباره تاریخچه رایانش و دره سیلیکان داشتم، با داستان‌هایی که توسط حاضران در آن جلسه گفته می‌شد، آشنایی ندارم. چیزی که برایم جالب بود این بود که این داستان‌ها نه درباره فناوری‌ها بلکه بیشتر درباره زندگی خود پژوهشگران، روابط شخصی آن‌ها، موسیقی‌هایی که دوست داشتند، مواد مخدری که مصرف می‌کردند و اعتصاب‌های سیاسی که در آن‌ها شرکت می‌نمودند، بود.

در این کتاب تلاش کرده‌ام برخی از این داستان‌ها را پیش از آن که فراموش شوند و از یادها بروند، جمع‌آوری و نقل کنم. داستان‌هایی که در این کتاب گردآوری شده، به منظور کشف حقایق یک دوره کوتاه زمانی در یک محدوده و مکان پرآشوب که رایانش شخصی را برای جهان به ارمغان آورد می‌باشد.»

گزیده:
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی
به صد دفتر نشاید گفت حسب الحال مشتاقی
نه حسنت آخری دارد نه سعدی را سخن پایان
بمیرد تشنه مستسقی و دریا همچنان باقی